Müşteri Odaklı Mimarlık Ne Derece Doğrudur?

”Başkalarının parasıyla kendi hayallerini uygulamaya geçirmek sanatıdır mimarlık!” veya ”Mimarlık , Başkalarının Parasıyla başkalarının hayallerini hayata geçirme sanatıdır!” ..Bu ikilemi çok yerde tartıştık çeşitli insanlarla.Sizce hangisi doğru?

Ben ilkinden yana düşünüyorum ama müşteriyi de tamamen saf dışı bırakmak doğru bir davranış değil..Çünkü onun (müşterinin) istekleri onun yaşam biçimini en doğru tanıyacak ifadeler üzerine kuruludur.Bu durumda mimara düşen şey tasarımını tamamen müşteriye hitap edecek şekilde mi yapmak, yoksa biraz kendi yorumunu da katarak farklılıklar meydana getirmek mi?

Bence tamamen müşteri odaklı çalışmalar yapan mimarlar ya mesleğini salt madde odaklı yerine getiriyor, ya da hayattan sanatsal anlamda pek bir beklentisi de yok!.Sanat kaın doyurmuyor ama şu da bir gerçek ki herşey de paradan ibaret değil..Mimarlığın sanat olduğunu düşünenler bana daha çok katılacaklar muhtemelen, ve yine muhtemel ki mimarlık mesleğinin piyasaya uyum sağlama sanatı olduğunu düşünenler de bana yine kızacaklardır.

Eğer mimarlık sadece müşterilerin isteklerini en doğru biçimde yasal yükümlülükleri ve uygulanabilirliği de gözeterek çizebilme işiyse mimarlar arasındaki tercih edilebilirlik farkı nereden kaynaklanmaktadır?

Bu çok kritik bir soru değerli dostlarım..

Bu soruya verecek cevabı olmayanlar ile , mimarlığın müşteri ne isterse onu yapmak olduğunu düşünenler genelde aynı kişiler..

Ben bir sanatçının (atıyorum bir heykel sanatçısının) para karşılığında falanca heykeli yap! Talimatıyla alacağı sonuçların , al şu para senin ve bana istediğin bir heykeli yap! Denildiğinde alacağı sonuç ile arasında dağlar kadar fark olacağını düşünenlerdenim.

Biraz müşteriye adım atmak ve biraz müşterinin anlayacağı işler yapmak için çalışmak en doğrusu gibi..Yani biraz öyle biraz böyle..Müşteri odaklı , müşterinin salıncağında sallanan bir mimarın , kukladan ve aracıdan başka hiç bir işlevi yoktur diye düşünüyorum..Siz ne düşünüyor sunuz?