Ricardo Bofill, 1973’te harap olan bir çimento fabrikası kapatıldığında, yapabileceklerini hayal etti. Fabrikanın kapatıldığı yerde 45 yıl sonra tamamen muhteşem ve eşsiz bir ev olan La fábrica doğdu. Barselona’nın hemen dışında bulunan fabrika, birinci Dünya Savaşı döneminde kapatılan bir kirlilik makinesi idi ve Ricardo Bofill ile ekibi onu satın aldığında yapılacak bir çok onarım işi vardı. Yıllarca süren yapının kısmi söküm işlemlerinden sonra, mimar tarafından mülkün dışında belirlenen alanlar bitki örtüsüyle süslenmeye başlandığı gibi iç mekanda modern bir yaşam ve çalışma alanı olarak hazırlamaya başladı.
La fábrica, Bofill’in kendi hayatını benzettiği bu güne kadar ilerlemeye devam eden bir eser; çünkü geleceğe yönelik vizyonları şekil değiştirmeye devam ediyor. Bir zamanlar havayı dumanla dolduran endüstriyel bacalar, artık yaratıcı düşüncelerden kaynaklanan, güzel dönüşümlerin harika bir örneği olan gür yeşilliklerle dolup taşıyor.
1973’te İspanyol mimar Ricardo Bofill, Barselona yakınlarındaki ve bir dönem çimento fabrikası olan yapıyı satın aldı
Hemen binadaki potansiyeli gördü ve yeni evi olacak bu yapıyı yenilemeye başladı.
Yıllarca kısmi yapı söküm işlemlerinden sonra ekibi iç mekanı modern bir yaşam alanı olarak tasarlamaya başladı.
Bina dışında bitki örtüsü ile bir bütünlük sağlandı ve şimdi her yerinden yeşillik taşıyor.
Tüm çalışmalardan sonra yapı tamamen muhteşem ve eşsiz bir ev haline dönüştü.
Bofill, resmi web sitesinde “Çimento Fabrikası mükemmel bir çalışma ortamı” diyor.
Her oda kendi özel amacı ile tasarlanmıştır ve hiçbiri tamamen benzer görünmemektedir.
Bofill, bu evden “Beni dış dünyadan ve gündelik hayatından koruyan kapalı bir evrende yaşama iznim var” diye bahsediyor.
“Yaşam, iş ve eğlence arasında çok az farkla ve sürekli bir sırayla sürüyor”
Ev genelinde çeşitli kapalı ve açık dinlenme noktaları bulunmaktadır.
Bofill’in ekibi stüdyo olarak evini kullandığı için çalışma alanı da burada çok önemli bir bileşen oluşturuyor
Dış kısmı çoğunlukla çimlerin yanı sıra okaliptüs, palmiye ve zeytin ağaçlarıyla kaplıdır.
Ağaçlar ve yeşillikler bu, binayı “romantik harabenin gizemli bir yönüyle benzersiz hale getiriyor”
“Zemin katta bulunan mutfak-yemek odası, ailenin buluşma noktası”
İnanılmaz dönüşümüne rağmen, La fábrica halen devam etmekte olan bir çalışmadır.
Bufill, projenin sürekli evrimini kendi yaşam tarzına ve yaratıcı vizyonlarına benzetir.
La fábrica’nın sembolik cazibesinin bir parçası da her zaman yapılması gereken daha fazla işin olması.
Yeterli yaratıcı düşünceyle, herhangi bir alan yeni ve güzel bir şey haline gelebilir
